مطلبی را که شروع کردیم راجع به این موضوع بود که ؛ در زمان نه چندان دور ،

خیلی از پدر و مادرها ؛ اولین مکانی که برای تربیت فرزندشان در نظر می گرفتند

مکتب خانه بود ؛ تا عزیزشان با قرآن آشنا و مانوس ؛ و در ادامه باعث خیر و برکت

و خوشبختی ، در زندگیشان شود . ولی متاسفانه در زمان ما ، تربیت دینی بچه ها

گرفتار دو معضل بزرگ و اساسی شده

اول : داشتن والدینی که اعتقادی به تربیت دینی ندارند ؛ و یا اینکه کاهل و یا

بی اعتناء به این موضوع هستند و بیشتر همّ و غم شان تهیه غذا و پوشاک

و ثبت نام در  انواع اقسام کلاس های آموزشی و ورزشی و تفریحی برای بچه ها هستند

دوم : والدینی که دوست دارند فرزندشان بر طبق اصول اسلام و دین تربیت شود ؛ (1)

 اما متاسفانه در بین راه ، هدف اصلی ؛ گم ،

                                  و بعضی اوقات به بیراهه و در نهایت مبتلا

                                                                 به گمراهی نو جوان و یا جوان می شود

حالا این گمراهی یا بواسطه سخت گیری های بیش از اندازه ؛

                                                            و یا بخاطر عدم آشنائی با راه درست می باشد

همانند کسی که جهت پیشرفت علمی فرزندش ، رایانه ای را تهیه و در اختیار پسر یا دخترش

قرار می دهد، ولی چون خودش هیچ آشنائی با رایانه ندارد ، فلذا هیچ کنترلی هم بر عملکرد

آنها ندارد و فرزندش را با یک دنیا  اطلاعات خوب و بد ، تنها  گذاشته  و موجبات انحراف فرزندش

را فراهم می نماید و زمانی  متوجه این اشتباهش می شود که فرصتی برای جبران ؛ باقی

نمانده است .

پس اگر والدین بدانند که برای تعلیم قرآن به فرزندشان ، اول باید بفهمندکه اهمیت  و هدف از

یاد گیری قرآن چیست ؟ و چه قرائتی باعث سعادت انسان می شود و چه قرائت قرآنی باعث

سقوط و جهنمی شدن آن می شود ؛ آن وقت بهترین شیوه و بهترین مربی را ؛ برای تربیت

قرآنی فرزندش انتخاب می کنند.

بنا بر این بر هر مرد و زن مسلمانی تکلیف است، پیامبر خود را ، و سلوک و سنت آن عزیز را

بشناسد . 

در پست قبلی روایتی را از پیامبر اکرم (ص) بیان کردیم که ایشان

توصیه کردند که فرزندان خود را بر سه خصلت تربیت کنید

                                                             دوستی پیامبرتان

                                                                        و دوستی اهل بیتش

                                                                                           و قرائت قرآن (2)

و یا اینکه می فرمایند :

              فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش،

                                      زیرا که قرآن دل را زنده مى کند

                                              و از فحشاء و زشتى و ستم باز مى دارد (3)

اما آیا هر قرائت قرآنی سبب سعادت انسان می شود؟؟

متاسفانه خیلی مشاهده می شود که عزیزانی بسیار وقت خود را صرف یادگیری

قرآن می کنند ولی نتیجه آن ؛ چیزی که باعث رضایت خداوند متعال و پیامبر اکرم (ص)

شود ، بدست نمی آید

 بهمین خاطر پیامبر اکرم (ص) راه سعادت قرآنی را هم برای ما بیان فرمودند که نکند

از روی غفلت و یا هوای نفس ؛ موجبات گمراهی و هلاکت خودمان ر افراهم کنیم .

فلذا می فرمایند :

          براستی این قلبها زنگار می گیرد ؛

                          همانطوریکه آهن زنگار می گیرد و

                                                  جلای قلب ها ؛ قرآن می باشد (4)

پس یکی از اهداف یادگیری و قرائت قران ؛ جلا دادن قلب ها ؛ از زنگار گناه می باشد

و بعد می فرمایند :

بدانید هر کس قرآن را بیاموزد و به دیگران آموزش دهد

                            و به آن چه در قرآن است عمل کند من جلودار و

                                                           راهنمای او به سوی بهشت هستم (5)

از این روایت فهمیده می شود که  قرائتِ قرآنی ؛ تاثیر واقعی در روح و حسم انسان

می گذارد که ؛ همراه با عمل باشد.

و بعد صفحه جدیدی از رموز قرائت را برای ما می گشایند و می فرمایند :

وای بر کسی که قرآن را در بین لبهای خود لقلقه کند

                                                        و در آن تدبر و تفکر نکند (6)

یعنی یکی از ارکان اصلی قرآن ؛ تفکر کردن در آیات آن می باشد.

و در آخر عاقبت کسانیکه حق قرآن را ادا نمی کنند را بیان می فرمایند که :

کسی که قرآن بخواند

             و به آن عمل نکند

                           خداوند اورا در روز قیامت کور محشور خواهد  کرد (7)

پس از این بحثمان نتیجه می گیریم که یکی از روش های تربیتی پیامبر (ص)

یاد گیری قرآن می باشد که همراه با سه مرحله باشد

                                                              1- قرائت قرآن

                                                                    2- تفکر و تدبر در آن

                                                                          3- عمل کردن به آن

..........ادامه دارد

(1) والدینی را دیدم که خودشان زیاد اهل انجام فرائض نبودند ،

ولی دوست داشتند فرزندشان ، قرآن را یاد بگیرد

(2) ینابیع الموده 271

(3)کنزالعمال، ج2، ص291، ح4032

(4)ارشادالقلوب 78

(5) کنزالعمال، ج1، ص531، ح2375

(6)مجمع البیان، ج 2، ص 554

(7)جامع الاخبار و الآثار ج1 ص 409